Ενδιαφέροντα έργα ακούγονται συνεχώς για το Πακέτο Γιουνκέρ. Οδικά, σιδηροδρομικά, έργα Μετρό, έργα ενέργειας, και πολλά άλλα φαίνεται να προσελκύονται από τις "σειρήνες" του επενδυτικού σχεδίου των Βρυξελλών για μία ταχεία ανάπτυξη μέσω επενδυτικών κεφαλαίων από όλο τον κόσμο.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, τα 6 έργα που έχουν πέσει στο τραπέζι για ένταξη στο Πακέτο Γιουνκέρ είναι τα παρακάτω:
Στα παραπάνω έργα έχουμε ένα σημαντικό διαχωρισμό καθώς κάποια από αυτά έχουν διαγωνισμούς σε εξέλιξη (Καστέλι, Σαλαμίνα, Λευκάδα) και τα υπόλοιπα έιναι μεγάλα έργα που έχουν ακουστεί πολύ στο παρελθόν αλλά δεν έχουν φτάσει ποτέ στο επίπεδο της υλοποίησης.
Το σημαντικό είναι πως όλα αυτά τα έργα έχουν τις προϋποθέσεις να μπουν μέσα στο Πακέτο Γιουνκέρ, καθώς είτε θα περιλαμβάνουν διόδια είτε θα υπάρχουν τέλη, οπότε το βασικό σκέλος για την ένταξη τους είναι θετικό.
Στο Υπουργείο Υποδομών προς το παρόν δεν υπάρχει κάποια δεδομένη λίστα αλλά ακούγονται πολλά έργα. Σύμφωνα με πηγές από το Υπουργείο έχουν γίνει κάποιες προτάσεις για έργα αναπτυξιακά που θα μπορούσαν να ενταχθούν σε ένα τέτοιο πλάνο καθώς η χρηματοδότηση τους αποτελεί ένα δύσκολο σημείο.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, τα 6 έργα που έχουν πέσει στο τραπέζι για ένταξη στο Πακέτο Γιουνκέρ είναι τα παρακάτω:
- Νέο Διεθνές Αεροδρόμιο Καστελίου
- Υποθαλάσσια Σήραγγα Σαλαμίνας-Περάματος
- Επέκταση Δυτικής Περιφερειακής Υμηττού στο τμήμα Παπάγου-Λ.Βουλιαγμένης
- Επέκταση Λεωφόρου Κύμης
- Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης
- Υποθαλάσσια Σήραγγα Λευκάδας-Αιτωλοακαρνανίας
Στα παραπάνω έργα έχουμε ένα σημαντικό διαχωρισμό καθώς κάποια από αυτά έχουν διαγωνισμούς σε εξέλιξη (Καστέλι, Σαλαμίνα, Λευκάδα) και τα υπόλοιπα έιναι μεγάλα έργα που έχουν ακουστεί πολύ στο παρελθόν αλλά δεν έχουν φτάσει ποτέ στο επίπεδο της υλοποίησης.
Το σημαντικό είναι πως όλα αυτά τα έργα έχουν τις προϋποθέσεις να μπουν μέσα στο Πακέτο Γιουνκέρ, καθώς είτε θα περιλαμβάνουν διόδια είτε θα υπάρχουν τέλη, οπότε το βασικό σκέλος για την ένταξη τους είναι θετικό.
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΟΥΝΚΕΡ
Το «Σχέδιο Γιουνκέρ» όπως είναι η σωστή αναφορά του, προέβλεψε τη διάθεση 315 δισ. ευρώ έως το 2017, με στόχο την τόνωση της ανάπτυξης. Ωστόσο, από τα ταμεία της Ε.Ε. και της ΕΤΕπ πρόκειται να διατεθούν μόλις 21 δισ. ευρώ, ενώ τη μερίδα του λέοντος καλούνται να συνεισφέρουν ιδιώτες επενδυτές. Από τα 21 δισ. ευρώ, τα 16 δισ. θα προέλθουν από διαθέσιμα του προϋπολογισμού της ΕΕ και τα 5 δισ. από κεφάλαια της ΕΤΕπ. Εν συνεχεία, η ΕΤΕπ πρόκειται να τριπλασιάσει το συνολικό ποσό (φτάνοντας το στα 315 δις. € ) μέσω μόχλευσης και να το διαθέσει ως τίτλο επένδυσης σε ιδιώτες επενδυτές.
Τα χρήματα αυτά εν συνεχεία θα κατευθυνθούν στο «Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων» ή EFSI, που δημιούργησαν οι 28 χώρες της ΕΕ. Το εν λόγω Ταμείο είναι σχεδιασμένο σε τετραετή ορίζοντα και στοχεύει στη χρηματοδότηση κυρίως μεγάλων και ριψοκίνδυνων επενδυτικών προγραμμάτων από ιδιώτες, όπως π.χ. κατασκευή αεροδρομίων και σιδηροδρόμων, ενώ περίπου το 1/3 θα διατεθεί για επενδύσεις επιχειρήσεων με λιγότερους από 3000 υπαλλήλους. Το δε κίνητρο για τους ιδιώτες επενδυτές θα είναι οι εγγυήσεις της Ε.Ε στο ενδεχόμενο των πρώτων οικονομικών ζημιών.
Οι Βρυξέλλες φιλοδοξούν, έτσι, ότι το βασικό κεφάλαιο των 21 δισ. θα λειτουργήσει ως μοχλός, ο οποίος θα θέσει σε κίνηση τους φορείς της ιδιωτικής οικονομίας. Τα κράτη-μέλη έχουν καταθέσει ήδη περί τις 2.000 επενδυτικές προτάσεις που αφορούν ευρυζωνικά και ενεργειακά δίκτυα, κατασκευή αυτοκινητοδρόμων, εγκαταστάσεις αιολικής ενέργειας, λιμάνια, συνδέσεις με τρένα υψηλών ταχυτήτων, ενεργειακή αναβάθμιση δημόσιων κτιρίων κλπ.
Έχουν εκφραστεί, ωστόσο, επιφυλάξεις για τη χρηματοδότηση αυτών των επενδυτικών σχεδίων λόγω του ότι η προβλεπόμενη μόχλευση πρέπει να φτάσει στο 15πλάσιο των 21 δισ. ευρώ που θα τοποθετήσουν οι Βρυξέλλες και η ΕΤΕπ. Επιπλέον οι επικριτές αυτών των σχεδίων εκτιμούν ότι πολλές από τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί δεν διασφαλίζουν τη διαρκή αναπτυξιακή ώθηση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Ένα ακόμη σημείο επικρίσεων αφορά τις περίπλοκες γραφειοκρατικές διαδικασίες και την έλλειψη διαφάνειας, οι οποίες ενδέχεται να λειτουργήσουν αποτρεπτικά για πιθανούς επενδυτές. Για την Ελλάδα θεωρείται πως θα μπορούσαν να διεκδικηθούν επενδύσεις-προγράμματα 12-15 δις ευρώ.
Το «Σχέδιο Γιουνκέρ» όπως είναι η σωστή αναφορά του, προέβλεψε τη διάθεση 315 δισ. ευρώ έως το 2017, με στόχο την τόνωση της ανάπτυξης. Ωστόσο, από τα ταμεία της Ε.Ε. και της ΕΤΕπ πρόκειται να διατεθούν μόλις 21 δισ. ευρώ, ενώ τη μερίδα του λέοντος καλούνται να συνεισφέρουν ιδιώτες επενδυτές. Από τα 21 δισ. ευρώ, τα 16 δισ. θα προέλθουν από διαθέσιμα του προϋπολογισμού της ΕΕ και τα 5 δισ. από κεφάλαια της ΕΤΕπ. Εν συνεχεία, η ΕΤΕπ πρόκειται να τριπλασιάσει το συνολικό ποσό (φτάνοντας το στα 315 δις. € ) μέσω μόχλευσης και να το διαθέσει ως τίτλο επένδυσης σε ιδιώτες επενδυτές.
Τα χρήματα αυτά εν συνεχεία θα κατευθυνθούν στο «Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων» ή EFSI, που δημιούργησαν οι 28 χώρες της ΕΕ. Το εν λόγω Ταμείο είναι σχεδιασμένο σε τετραετή ορίζοντα και στοχεύει στη χρηματοδότηση κυρίως μεγάλων και ριψοκίνδυνων επενδυτικών προγραμμάτων από ιδιώτες, όπως π.χ. κατασκευή αεροδρομίων και σιδηροδρόμων, ενώ περίπου το 1/3 θα διατεθεί για επενδύσεις επιχειρήσεων με λιγότερους από 3000 υπαλλήλους. Το δε κίνητρο για τους ιδιώτες επενδυτές θα είναι οι εγγυήσεις της Ε.Ε στο ενδεχόμενο των πρώτων οικονομικών ζημιών.
Οι Βρυξέλλες φιλοδοξούν, έτσι, ότι το βασικό κεφάλαιο των 21 δισ. θα λειτουργήσει ως μοχλός, ο οποίος θα θέσει σε κίνηση τους φορείς της ιδιωτικής οικονομίας. Τα κράτη-μέλη έχουν καταθέσει ήδη περί τις 2.000 επενδυτικές προτάσεις που αφορούν ευρυζωνικά και ενεργειακά δίκτυα, κατασκευή αυτοκινητοδρόμων, εγκαταστάσεις αιολικής ενέργειας, λιμάνια, συνδέσεις με τρένα υψηλών ταχυτήτων, ενεργειακή αναβάθμιση δημόσιων κτιρίων κλπ.
Έχουν εκφραστεί, ωστόσο, επιφυλάξεις για τη χρηματοδότηση αυτών των επενδυτικών σχεδίων λόγω του ότι η προβλεπόμενη μόχλευση πρέπει να φτάσει στο 15πλάσιο των 21 δισ. ευρώ που θα τοποθετήσουν οι Βρυξέλλες και η ΕΤΕπ. Επιπλέον οι επικριτές αυτών των σχεδίων εκτιμούν ότι πολλές από τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί δεν διασφαλίζουν τη διαρκή αναπτυξιακή ώθηση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Ένα ακόμη σημείο επικρίσεων αφορά τις περίπλοκες γραφειοκρατικές διαδικασίες και την έλλειψη διαφάνειας, οι οποίες ενδέχεται να λειτουργήσουν αποτρεπτικά για πιθανούς επενδυτές. Για την Ελλάδα θεωρείται πως θα μπορούσαν να διεκδικηθούν επενδύσεις-προγράμματα 12-15 δις ευρώ.
